Column: ‘De staat van het dier’ en het vrouwenquotum

Het door de Tweede Kamer aangenomen voorstel voor een vrouwenquotum om minimaal 30 procent vrouwen op topfuncties te plaatsen wordt met allerlei motivaties omringd.

Het instellen van een vrouwenquotum is in mijn ogen geen garantie voor een betere besluitvorming. Het ministerie van LNV is daarvan het levende bewijs. En hopelijk ook wel de uitzondering die de regel bevestigt.

‘Vrouwelijke stikstoftoppers’

Er zijn de afgelopen maanden diverse vrouwelijke stikstoftoppers ingevlogen op LNV die samen met de minister en de DG Landbouw (het directoraat-generaal, dat belast is met de uitvoering van het beleid) een oplossing moesten brengen voor het vraagstuk. De puinhoop werd er alleen maar groter door.

Het aparte is dat ik in diverse organisaties werk met vrouwen die in sterke mate het beleid en of de strategie bepalen, en daar is het feit dat ze vrouw zijn totaal geen issue. Slim, goed opgeleid, strategisch handig en daardoor vaak uitermate effectief in hun werk. Maar goed, het kan ook zijn dat deze vrouwen positief opvallen omdat ze omgeven zijn door sukkels zoals ik.

Passie

Dan ‘De staat van het dier’. Een uitgave van de Raad voor Dierenaangelegenheden (RDA), een adviesorgaan van de minister. In deze uitgave probeert deze RDA een beeld te schetsen hoe zijzelf maar ook hoe, volgens een enquête, het Nederlandse volk aankijkt tegen het houden van dieren. Een verhaal dat iets weg heeft van de discussie over het vrouwenquotum. Sterk vanuit de Haagse bubbel bekeken slaat het op een aantal punten de plank volledig mis. Er wordt een beschrijving gegeven over het houden van productiedieren/landbouwhuisdieren waarbij de RDA alles over één kam scheert.

Volstrekt onderschat wordt de liefde, de enorm sterke betrokkenheid en de passie die een behoorlijk groot aantal melkveehouders (m/v) iedere dag weer heeft voor hun vee. Dit kwam zaterdag in Zwolle (OV) op de HHH-show weer eens buitengewoon mooi naar voren. Gezinnen die, met tranen in de ogen van blijdschap, elkaar in de armen namen omdat hun koe weer kampioen mocht worden. En collega’s die elkaar feliciteerden zonder afgunst maar het elkaar gunden.

Jonge mensen, mannen en vrouwen, die kampioen showmanship en cowfitter werden tijdens een evenement waar mannen en vrouwen hun, volgens de RDA-misser, ‘productiedieren’ voorbrachten en eventjes iedereen het hele stikstofgezeik lieten vergeten.

Niks Haagse bubbel-onzin. Als er ergens het bewijs is dat zonder vrouwenquotum vrouwen de top kunnen bereiken, dan was dat zaterdag 7 december wel in de IJsselhallen in Zwolle.