Bart Kemp: We laten blijvend van ons horen!

Het jaar 2019 zullen we ons blijvend herinneren. Het was het jaar dat de boeren weer gehoord worden, na dertig jaar van sluimerende onvrede. Dertig jaar waarin de kloof tussen boer en burger groeide, zodat een flink deel van de bevolking tegenwoordig niet meer weet hoe hun voedsel wordt geproduceerd. En waarom hun voedsel juist op die manier wordt geproduceerd.
Eerder had toch iedereen wel iemand in zijn of haar familie die dieren hield of gewassen teelde? Mensen stonden dichter bij hun eerste levensbehoefte, voedsel, en dichter bij de beleving van alles wat leeft, groeit en bloeit.

Met name de laatste 5 jaar, sinds we constateren dat het klimaat verandert en dat dit volgens de meesten door menselijk toedoen gebeurt, zijn ook de boeren veelvuldig, in negatieve zin, onderwerp van gesprek.
Daarnaast zien we de groeiende groep veganisten, die met bijna religieus fanatisme de boerenstand vervolgt.

Eén appje was alles wat er nodig was om duizenden boeren op de been te brengen en een storm aan protesten te ontketenen.
We herinneren ons nog de 1 oktober actie die ons verbond, waar alles mee begon, en allerlei meer of minder geleide acties erna.

Protesten die verschillende kanten opgingen, waarvan de meeste met verstand en sommigen uit emotie werden gevoerd. Protesten die bij burgers en politici inderdaad leidden tot meer bewustwording en begrip, maar niet zelden ook tot onbegrip en boosheid.

In dit land moeten we het met elkaar doen. Democratie betekent dat de grote meerderheid, met weinig kennis over onze sector, over ons, als kleine minderheid boeren, beslist. Inmiddels is het percentage mensen dat zorgt voor de productie van voedsel nog maar zo’n 1% van de bevolking. Daarnaast bestaat natuurlijk de veel grotere periferie eromheen, waarin velen zich in meer of mindere mate verbonden voelen met de sector. Wanneer we willen dat de beslissende meerderheid naar ons, als kennisexperts, luistert, zullen we ons blijvend massaal moeten inzetten om ons verhaal, onze kennis, op een positieve hedendaagse manier te vertellen. We zullen moeten vloggen, twitteren, influencen, noem het maar op. We zullen onze kennis moeten delen met burger, bestuurder, politicus, omdat anders beslissingen worden genomen tegen de praktijk van onze realiteit.

Dit is de boer niet eigen!
De boer werkt het liefst ingetogen, achter de schermen, niet te veel op de voorgrond. Gewoon rondom het erf, tussen de dieren en gewassen. Daarom willen we toch boer zijn? Dat is toch onze manier van leven?
Toch hierbij de oproep ons verhaal massaal te vertellen, ieder op zijn manier! Omdat het werkt.
Om ons heen zien we jongeren opstaan, met miljoenen volgers, en enorme impact op het debat. Jongeren die niet altijd gehinderd worden door enige feitelijke kennis.
Dat kunnen ónze jongeren toch veel beter? Ons verhaal is toch beter, sterker, gevarieerder en beter onderbouwd dan de gemiddelde stadsbewoner?

Agractie Nederland heeft zich hierbij kartrekker en verbinder getoond, en wil dit graag met jullie allen voortzetten!
Ook in het komende jaar, gaan we de impact met elkaar op een positieve manier vasthouden! Zodat niet vanuit onkunde onjuiste meningen groot worden, en onjuist beleid wordt ingevoerd. Zodat er meer gedragen beleid ontstaat, en de weg naar verandering die ís ingeslagen samen zal gaan met een toekomstbestendig bestaan voor de boer! Waarbij ook ondernemingen hun maatschappelijke verantwoordelijkheid nemen. Dat zal niet zonder slag of stoot gaan, en ons aller inzet vragen, maar is onze sector, onze passie dat niet waard?

Bart Kemp

Vennoot bij Valleilam V.O.F.

DL bij Agractie Nederland