Column: En wanneer komt onze ‘koeiendans’?
Niet alleen voor mij was dit jaar anders, ook voor de boer en boerin. Normaal wordt de lagere school uit dorp altijd uitgenodigd om dit fenomeen mee te maken, maar dat was nu vanwege de corona niet zo’n goed idee. Dus dit jaar geen kleuters om de koeien aan te moedigen. Natuurlijk genoot ik optimaal van de koeien. Heerlijk om ze zo te zien. Mijn enthousiasme deed niet onder aan die van de kleuters.
Toen ze allemaal in de wei waren, ben ik zelf ook even tussen ze in gaan lopen. Vanzelf komt er dan wel eentje op mij af om even te snuffelen en ruiken. Nog nagenietend van alles ben ik toch wat gaan nadenken. Eigenlijk is alles dit jaar anders. En juist dit jaar snap ik de koeien nog beter! Wat een vrijheid hebben zij ineens. Na ongeveer vijf maanden op stal is het toch een geweldige ‘bevrijdingsdag’.
Geïsoleerd
In het begin dacht ik dat alle coronamaatregelen de boeren niet heel erg zouden treffen, sociaal gezien. Echter merk ik vanuit alle hoeken dat bezoek toch meer uitblijft nu. Adviseurs komen zo min mogelijk het erf op, handelaren komen alleen nog maar als ze worden gebeld en zelfs de eerst zo verwachtte melker hoeft nu niet zo nodig te komen. Waar de boeren altijd al iets geïsoleerd waren, is dit nu zeker het geval!
Koeiendans
Inmiddels zitten wij nu ongeveer één maand in huis. We moeten zo veel we kunnen binnen blijven. Zelf heb ik het geluk dat ik wat op het platteland woon en dus makkelijk even naar buiten kan om een rondje te lopen met onze hond. Toch vind ik één maand nu al wel lang en tot 20 mei zijn we er ook nog niet vanaf. Net als de koeien die in het voorjaar al uitkijken naar hun ‘bevrijdingsdag’, zo kijk ik, samen met alle burgers van Nederland ook uit naar onze ‘bevrijdingsdag’. Ik ben wel zeer benieuwd hoe de mensen zich gaan gedragen tijdens onze ‘koeiendans’.
Zjane Plas is 24 jaar, woonachtig in Rottum (GR) en van jongs af aan werkzaam bij verschillende melkveebedrijven. Ze rondde bijna twee jaar geleden de hbo-studie Dier- en veehouderij af. Ze werkt onder andere al zes jaar elke zaterdag bij maatschap Huppelschoten- Van Wee in Ten Post (GR).
Tekst: Zjane Plas
Beeld: Ellen Meinen