Vergunningsprocedure pluimveehouder moet opnieuw door fout met geursommetje

De agrariër heeft 119.500 vleeskuikens in drie stallen. Hij wilde het ventilatiesysteem veranderen en vroeg bij de gemeente daarvoor een vergunning aan. Hij kreeg een vergunning voor ventilatoren in de zijgevels van de stallen. De ventilatoren zijn voorzien van een omkasting. Volgens de V-stackberekening van de gemeente voldoen ze aan de Wet geurhinder en veehouderij. De stallucht komt namelijk met een snelheid van 10 meter per seconde uit de ventilatoren en daarmee wordt voldaan aan de geurnormen.

Fors bedrag

De Raad van State blijkt het echter eens met omwonenden die zeggen dat de uittreesnelheid van de stallucht lager is. De stallucht wordt namelijk eerst door de ventilatoren de omkasting in geblazen en komt daarna pas aan het einde van de omkasting in de buitenlucht. Door de weg die de lucht moet afleggen is de snelheid lager. De lucht uit de stal wordt daardoor minder snel in de omgeving verspreid. De gemeente Delfzijl moet de aanvraag van de kippenhouder opnieuw gaan behandelen.

Deze zaak heeft jaren gesleept. In 2016 vroeg de pluimveehouder al een vergunning. In 2017 werd die verleend. De zaak kwam bij de rechtbank Noord-Nederland terecht. Die schakelde een onderzoeker in en ook de buren lieten in 2018 een deskundigenrapport maken. In oktober 2019 kwam de zaak bij de Raad van State terecht. Delfzijl is veroordeeld om de protesterende omwonenden een vergoeding te betalen van 6.571 euro voor proceskosten en voor het deskundigenrapport. Dat is een fors bedrag voor een bestuursrechtzaak.