‘Biologische melkveehouders in groeimarkt’
Hilbrands is echter van bewust economisch naar bewust idealistisch veranderd, vertelt hij. „Ik zou nu absoluut niet meer terug willen naar de gangbare melkveehouderij. Dat komt vooral door de manier waarop wij nu met het vee omgaan. Bij ons gaan geen koeien weg die ineens honderden liters minder melk geven. Ik heb liever een oude koe dan dat ik ze te vroeg weg doe. Als ze weg gaan, is het meestal vanwege vruchtbaarheidsproblemen. Koeien afvoeren vanwege klauwproblemen komt bij ons niet voor, omdat er weinig eiwit in de voeding zit.”
Behoorlijke groei
Albert, die samen met zijn zoon Egbert Jan een melkveehouderij en zorgboerderij heeft, geeft de koeien maximaal vijf kg brok, waarvan de helft bestaat uit graan van eigen land. Gemiddeld produceren ze zevenduizend liter melk, maar het eiwitpercentage ligt 0,3 procent lager dan in de gangbare sector.
Het bedrijf heeft 85 melkkoeien, 75 stuks jongvee en150 hectaregrond, waarvan50 hectaregepachte natuurgrond. Ze melken de koeien met een robot. „We hebben de afgelopen tien jaar een behoorlijk groei doorgemaakt en er is ruimte voor uitbreiding naar 110 tot 115 koeien. Er is bovendien een tekort aan biologische melk. We zitten echt in een groeimarkt.”
Tien jaar geleden beurde Albert voor zijn melk vijf cent extra. Dat was te weinig. Tegenwoordig krijgt hij 8,5 cent extra en dit ervaart hij als een eerlijke prijs, waarvoor hij goed kan melken.
Tekst: Reinout Burgers
Al bijna 25 jaar volg en schrijf ik als journalist onder meer over de varkenshouderij en pluimveehouderij. Twee uiterst boeiende en dynamische sectoren met veel gepassioneerde ondernemers.
Beeld: Gerard Burgers, Susan Rexwinkel