Carol in Kamerland - Diepe schaamte

Na je glorieuze aankomst per trekker in het Haagse werd je alleraardigst opgevangen door de wegwijsambtenaar die vertelde waar de toilet- en koffiehoek was en die zorgde voor een kapstokhaak voor je zware leren jas. Verder kreeg je twee nieuwe computers en genoeg pennen en potloden en natuurlijk een parlementaire puntenslijper. Je vertelde ons: „Ik ben begonnen met verzamelen en sparen om een BoerBurgerBeweging-Tweede-Kamer-museum in te richten. Mijn rode stempotlood en het stemformulier kunnen al het museum in en dat geldt ook voor het bord BoerBurgerBinnenhof.”

Ontbijt met worst

En nadat je al je potloden van een scherpe punt had voorzien, organiseerde je een BBB-ontbijt met voor elk Tweede Kamerlid een worstje van varkenshouder Aad van Leeuwen. En ik kan me heel goed voorstellen dat je op het idee kwam om in één van die Aad van Leeuwen-worstjes een vlagprikkertje van De Vegetarische Slager te duwen zodat Esther Ouwehand van de Partij voor de Dieren ook eens zou kunnen proeven hoe een echte worst smaakt. Maar ik ben blij dat je dat nooit gedaan hebt en voorrang gaf aan de waarheid. Want al snel na het BBB-ontbijt werd waarheidsvinding een halszaak in de Tweede Kamer.

Tijdens het Grote-Functie-Elders-debat kreeg ook jij als fractieleider het woord en je zei onder meer: „Het hele land schaamt zich echt helemaal dood; verlos ons uit dit lijden en geef het gewoon toe dat u het er wel over heeft gehad. … We hebben het niet over Pietje Puk maar over Pieter Omtzigt; het kan niet zo zijn dat u dat niet meer weet. … Iemand met zo’n geheugen kan ons land niet leiden in de grootste crisis na de Tweede Wereldoorlog.”

Maidenspeech

En ook in je maidenspeech speelde schaamte een treurige hoofdrol toen je zei: „Apetrots waren wij toen we hier op de trekker op 18 maart kwamen binnenrijden. Apetrots om als volksvertegenwoordiger aan de gang te gaan. Maar ik kan u zeggen dat daar weinig van over is. Diepe diepe schaamte voelen wij nu. Schaamte omdat wat goed is hier kennelijk niet wordt gekoesterd. En wat slecht is, juist wordt omarmd.” En je zette je betoog nog kracht bij met zinnen als „Nederland gelooft er geen ene biet meer van” en „Dat is een waarheid zo groot als een koe” waarmee je duidelijk maakte dat je in het heetst van de strijd ook altijd aan de belangen van de landbouw blijft denken.

Mannetje

In de politieke analyses werd je daarna geroemd en genoemd als voorbeeld van een nieuw Kamerlid dat haar mannetje stond en dat je Rutte het vuur aan de schenen had weten te leggen. En het leek er zowaar op dat hij nu eens niet zou kunnen wegkomen met het trekken van de kaart met de tekst ‘geen actieve herinnering’. Maar ’s avond zag ook jij hoe de Kamer toch ook een beetje medelijden begon te krijgen met de Eerste Minister waarna deze zijn kans greep en zijn al vaker vertoonde ontsnappings-truc toepaste: met woorden maakte hij van de Tweede Kamer een labyrint waaruit alleen hij wist te ontsnappen.

Houdini-kostuum

Al kijkend naar deze goocheltruc kon je jouw ogen niet geloven en kort daarna maakte je een gevaarlijke struikel-sliding toen je in de buurt van de Kleine Toren op een afgebroken Pinokkio-neus trapte en daar ook een in de haast uitgetrokken Houdini-kostuum aantrof; beide objecten raapte je op en nam je mee voor het BBB-Tweede-Kamer-museum maar even later mikte je deze nieuwe aanwinsten alweer in de bak voor restafval omdat je er even genoeg van had dat het in de Kamer niet zozeer om waarheid had gedraaid maar toch weer om machtsvorming, verdeling van macht en de macht die corrumpeert.