Annechien: ‘Ik ben ontroerd en vereerd door deze erkenning’
Daags na de ontvangst is Annechien ten Have nog steeds beduusd, opgewonden en blij met zoveel erkenning en eer. „Officier in de Orde van Oranje-Nassau. Dat is hoger dan ridder”, lacht ze met een ondertoon van ongeloof. „Ik ben er nog steeds stil van. Perplex. Ik had er niet bij nagedacht dat het lintjesdag was toen de burgemeester ons belde. Mijn dochter was aan de telefoon en die zei dat de burgemeester wilde langskomen. Het zou een bijzondere dag worden. Ik zag mijn kinderen zitten en die zeiden nogmaals dat het een bijzonder dag zou gaan worden. Nog steeds dacht ik niet aan lintjesdag.”
Erkenning en eer
„Ja, ik was ontroerd toen ik hoorde dat ik deze onderscheiding kreeg. De ontroering heeft te maken met erkenning. Iedereen roept wel dat ik veel inzet heb. Dat is ook zo. Dag en nacht ben ik met veel dingen voor de varkenshouderij en de sector bezig geweest. Het was en is vaak gewoon. Een deel van mijn leven, maar dat anderen dat ook zien. Dat vind ik bijzonder en dan ontroerd een dergelijke onderscheiding mij. Uiteindelijk is het wel zo dat ik denk dat er iets in de sector kan veranderen en op een goede manier voor varkenshouders. Dan moet er natuurlijk wel iets gebeuren. Daar ben ik mee bezig. Ik heb destijds tegen mijzelf gezegd dat als het kan, ik het moet doen. Dat dit dan door iemand anders gezien wordt, is mooi en geeft erkenning.”
Roepende in de woestijn
De ontroering is volgens Annechien ook een uiting van alle emotie en wilskracht om telkens door te gaan, tegen elke tegenslag op te beuken en obstakels te slechten. „Ik heb altijd een vast omlijnd plan en zet de koers uit. Daar houd ik mij aan vast. Dat doe ik vaak met veel plezier. In ieder geval meer plezier dan frustratie. Er waren en zijn natuurlijk moeilijke momenten geweest, maar ik heb altijd de weg vooruit willen zien. Hier en daar een beetje bijsturen, maar ik zoek naar een weg om uit een lastige situatie te komen. Af en toe voelde ik me wel een roepende woestijn, maar ik heb nu de erkenning gekregen.”
Toch is de Koninklijke onderscheiding niet de grootste eer die Annechien kan krijgen. „De grootste erkenning is voor mij toch als de consument ons Hamletz product in de winkel koopt of als ik mailtje krijg van een consument die schrijft: ‘Wat heb je lekkere scharrelworstjes.’ Als de consument ons gaat zien, dan is dat uiteindelijk toch een grotere eer dan Officier in de Orde van Oranje-Nassau te zijn.”
Extra stimulans
Maar de onderscheiding kan ook een mooie opsteker zijn voor de Hamletz producten. Zeker als supermarkten als Albert Heijn en Deka promoten dat onder hun leveranciers een Oranje officier zit die zich inzet voor milieu en dierenwelzijn. Beter reclame voor een product is bijna niet denkbaar.
„De onderscheiding wordt nu vooral verspreid onder agrarische media. Het zou mooi zijn als dit ook landelijk is en bij de consument komt. In ieder geval geeft het mij de energie om door te gaan. Vanochtend heb ik nog gezegd dat ik hele mooie dagen heb gehad en het maakt mij blij dat toen ik een bericht op onze Hamletz website had gepost, we in een korte tijd heel veel reacties kregen. De site is echt veel bekeken. Dat gaf, bovenop het ontvangen van een lintje, toch een heel goed gevoel.” Het lintje is voor de kersverse Oranje officier een extra stimulans om verder te gaan met haar Hamletz-concept dat steeds beter zijn voeten in de markt weet te zetten. Binnenkort komt er een uitbreiding van 60 extra zeugen op het bedrijf als de vergunningen zijn goedgekeurd, maar Annechien droomt alvast verder, want de volgende stap is om meerdere varkenshouders bij het concept te betrekken.
Tekst: Reinout Burgers
Al bijna 25 jaar volg en schrijf ik als journalist onder meer over de varkenshouderij en pluimveehouderij. Twee uiterst boeiende en dynamische sectoren met veel gepassioneerde ondernemers.
Beeld: Koos van der Spek