Jonge akkerbouwer uit Swifterbant wil af van slepende rechtszaken

De 30-jarige boer heeft er groot vertrouwen in dat de Raad van State (hoogste bestuursrechter) de omgevingsvergunning met een definitieve uitspraak geheel goed zal keuren en dat hij voor zijn loods een woning kan bouwen. Die woning komt wel deels in het uitzicht van de buren. En dat heeft inmiddels tot tal van rechtszaken geleid.
Bodemzaak
Eind vorig jaar nog wees de Raad in Den Haag in een voorlopige uitspraak de bezwaren van buurvrouw I. Leijten van de hand. Zij vindt dat onterecht en legde maandag tijdens de bodemzaak in Den Haag aan rechter en staatsraad Gerdy Jurgens uit dat de vergunning alsnog geheel van tafel moet. Hoewel de familie Leijten al in 1999 het stuk grond waar de woning moet komen heeft verkocht, is er volgens haar ooit bedongen dat er nooit gebouwd mag worden op de verkochte grond.
Leijten, dochter van een pionierboer uit de droogleggingstijd, wil haar uitzicht op de open polder behouden. Bovendien vindt zij dat De Jonge geen volwaardig agrarisch bedrijf aan de Tarpanweg runt, omdat zijn kweekpercelen elders in de polder liggen. Volgens de gemeentewoordvoerder van Dronten is dat laatste geen probleem omdat de percelen niet per se aan het woon- en bedrijfsperceel hoeven te grenzen. Bovendien heeft niemand in Nederland een eeuwigdurend recht op vrij uitzicht.
300.000 euro
‘De Raad van State heeft dat in talloze eerdere uitspraken bevestigd’, zei de Drontense zegsman, ’bovendien maakt het bestemmingsplan al bedrijfsbebouwing van 15 meter hoog mogelijk en de woning wordt maar 12 meter en niet zo massaal als een loods.’ Volgens Leijten ligt er nog een contractuele verplichting op de 22 jaar geleden aan een andere boer verkochte grond dat er nooit gebouwd mag worden. Daarover loopt nog een aparte rechtszaak bij de civiele rechter. Agrariër De Jong bevestigde dat er nog meer rechtszaken lopen, waarbij Leijten ook een schadeclaim van 300.000 euro op het bordje van de pompoenenkweker heeft gelegd.
‘Die schadeclaim is onzin. Er is ooit in ’99 vastgelegd dat er geen bietenstort of andere opslag op de verkochte grond mocht komen. Over bebouwing staat niks in het koopcontract,’ aldus De Jong. Staatsraad Jurgens leek een beetje in de maag te zitten met de rechtszaak en stelde vast dat de buren de afgelopen jaren vooral elkaar het leven zuur hebben gemaakt, ’u bent toch buren, ook al is er veel gepasseerd probeer alsnog met elkaar in gesprek te komen.’
Half huis
Volgens Leijten heeft praten geen zin meer, ’De Jong wil een huis en ik niet. Dat is onverenigbaar. Een half huis lost niks op. Bovendien heeft hij in de jaren dat hij dit plan voorbereidde nooit met mij gepraat. Dat zou toch wel netjes zijn geweest. Ik werd door mijn buren gewaarschuwd dat de omgevingsvergunning was verleend.’ De gemeentewoordvoerder van Dronten legde nog eens uit dat het heel gewoon is dat een agrarisch bedrijf recht heeft op een bedrijfswoning, ook al liggen de kweekvelden op ruimere afstand van de Tarpanweg. De hoogste bestuursrechter gaat alle voors en tegens nog eens tegen elkaar afwegen en doet binnen enkele weken uitspraak.
Tekst: Jan van Ommen
Beeld: Carolien Tiernego