Column: De (k)lucht van stikstof
Die heide heeft het overigens fantastisch gedaan dit jaar. Zelden heeft ze zo uitbundig en pimpelpaars gebloeid als de afgelopen maand. Ondanks alle verstikkende stikstof. Ik schrijf ‘ondanks’, maar daar lag het natuurlijk niet aan. Na drie droge zomers was de vochtige zomer van dit jaar gewoon een ideale aanloop voor deze uitbundige bloei. Niet alleen hier, maar ook in Duitsland. Het bizarre is echter dat de hei vlak over de grens in Duitsland als kerngezond wordt betiteld terwijl die in Nederland in ‘zeer óngunstige staat’ verkeert. Een prachtig voorbeeld van een politiek probleem dus, en geen stikstofprobleem.
Desondanks kon de weg niet vernieuwd worden zonder een uitgebreid stikstofplan. Het resulteerde in een totale afsluiting van de weg voor een lange periode. Dit onder andere om stikstofjes te besparen zogezegd. Bovendien moesten de werkzaamheden daarom met, jawel, elektrische machines worden uitgevoerd.
Gelukkig brengt een Stichting Stikstof Claim wat nuchterheid in dit slechte politieke theater.
De ironie wil dat aan dezelfde weg, net naast de woonkern, een kalkoenenbedrijf ligt dat onlangs in het nieuws kwam als zogenaamd grootste stikstofvervuiler van alle boeren in Nederland. Op papier dan, hè. Als ze voor 1.000 euro per stuk een stuk of tien kalkoenen bij hem gekocht hadden, hadden ze denk ik – op papier – al genoeg stikstof bespaard om er een vierbaansweg van te maken.Hoe zijn we hier toch beland? Zou demissionair minister Schouten ook wel eens zoiets denken? Ik zie het al voor me. Met de handen in het haar en de kluwen aan regelgeving voor zich, roept ze plots naar een ambtenaar: „Kunnen we die boeren niet gewoon onteigenen?” De ambtenaar klaart op en roept: „Wat een goed idee, mevrouw! Trekt u vast een leuke jurk aan, dan bel ik nog even landsadvocaat Besselink om te vragen of we dit kunnen maken.” Even later komt de ambtenaar terug en roept: „Mevrouw! Het is nog mooier, ik heb de landsadvocaat gesproken en hij had nog een geweldige tip. Hij zei: Als het niet snel genoeg gaat met die onteigening, dan trek je toch gewoon hun vergunning in?”
Wat een klucht. Ja, was het maar een klucht, dan was het nog om te lachen.Gelukkig is er een Stichting Stikstof Claim, die een stuk nuchterheid in dit slechte politieke theater weet te brengen. Die zijn hun donaties trouwens dubbel en dwars waard.
Harmen Endendijk,
melkveehouder in Ermelo.
Tekst: Harmen Endendijk
Beeld: Agrio