Column: De Friese stikstofaanpak: blind en doof doorpakken
Alweer een webinar. 3 november aanstaande deze keer. Dit staat er in de aankondiging: 'Hoe gaan we in Fryslân om met het landelijk gebied? Thema’s als stikstof, droogte of juist te veel water, de kwaliteit van het water en de bodem, de toekomst van de landbouw en de staat van de natuur houden ons bezig.' Allemaal belangrijke zaken. Daar zijn we het snel over eens.
Hoe kun je nu plannen maken als je niet weet waar de knelpunten liggen
Maar hoe kun je nu plannen maken als je niet weet waar de knelpunten liggen, met name als het gaat over de staat van de natuur? De provincie berekent dit uitsluitend vanachter een bureau en het ministerie van Landbouw, Natuur- en Voedselkwaliteit (LNV) bepaalt met een 'Quick Scan' dat stikstof de grote boosdoener is. Ondertussen wordt er aan de plicht uit de Wet stikstofreductie en natuurverbetering om aan monitoring te doen, niet voldaan. De ‘Quick Scan’ is namelijk niets meer of minder dan de opgetelde schadeberekeningen van iedere provincie en Natura 2000-gebieden. Ofwel: de virtuele schade of kringverwijzing genaamd.
Uit de verplichte EU-monitoring (welke het ministerie van LNV niet wil gebruiken en iedere provincie niet mag gebruiken) wordt overigens duidelijk dat het grootste Natura 2000-gebied - het Drents Friese Wold - in uitmuntende staat verkeerd. In de vorige webinars en via e-mails en een zienswijze is meermaals gevraagd om een werkelijke monitoring per gebied. Zowel gedeputeerde Fokkinga als Hoogland kunnen of willen hier geen antwoord op geven. De ‘huisecoloog' G. Vriens mag schijnbaar het veld niet in.
Recreatiedruk blijkt een grote drukfactor te zijn
In de gebiedsanalyse van ditzelfde gebied staat dat er al jaren sprake is van forse overbelasting, ofwel berekende schade. Kortom: dit betekent nog meer boerderijen bij Oude Willem opkopen. Bij het uitblijven van monitoring is LTO Noord zelf opzoek gegaan en daaruit blijken hele andere zaken van belang te zijn dan de grootste stok waarmee ook deze provincie wil slaan. Misschien helpt het om een zogenoemde ‘piekbelaster’ uit te kopen met veel belastinggeld nabij Bakkeveen zodat er nog meer recreatiedruk via zo’n locatie kan komen. Of bedoelen ze met ‘piekbelaster’ misschien camping ’t Hout in Bakkeveen? Want recreatiedruk blijkt een grote drukfactor te zijn.
De Friese aanpak is er dus vooral één van vele webinars; aanhoren, nog eens aanhoren, praten over berekende schade, plannen maken en dus vooral (doof en blind) doorpakken terwijl je niet weet wat je moet doen en of het nut heeft wat je gaat doen met miljoenen aan gemeenschapsgeld.
De Friese aanpak is meer en meer een 'bline en dôve oanpak'.
René de Jong is melkveehouder in Hoornsterzwaag.
Tekst: René de Jong
Beeld: Susan Rexwinkel